1)مرسي دوستان.مرسي از بابت كامنت‌هاي خيلي خوبي كه گذاشتيد.از دوستي كه اسمش را ننوشته شروع مي كنم...بله، يادم هست دير كردن رويا و نگاه‌هاي منتظر استاد رو در شب‌هاي روشن...كاوه جان من هم عاشق شين هستم با آن عشق ممنوعه و ساكتش نسبت به ماريان...صوفيا از كجا مري آپيك و بن بست(پرويز صياد) را يادت بود؟ يكي از بهترين فيلم‌هاي تاريخ سينماي ايران كه يك روز تو همين روزنوشت مي‌نويسم درباره‌اش...واي، نويد.هميشه عاشق اين ديالوگ بودم ":آروم شو آريان، آروم"...نجواي پاياني بيل موراي و اسكارلت يوهانسن در گمشده در ترجمه هم كه ديگر به يكي از خاطرات عاشقانه/سينماييمان تبديل شده، مهدي طيوري عزيز...و در نهايت يادآوري هاي عالي وحيد كه دو سه تايشان من عاشق پيشه را حسابي تكان داد؛ بيل رابكش و عشقي كه نمي‌تواند ادامه پيدا كند، جمله خود وحيد درباره بيليارد باز : "ادي، چرا اينقدر دير؟چرا اينقدر دير؟"...و خارج از ديد(استيون سودربرگ) كه من هم بدجوري عاشقشم... مرسي واقعا...مرسي.اين بازي مي‌تواند ادامه پيدا كند.پايه باشيد لطفا و بنويسيد كه نوشتن‌تان مايه دلگرمي خواهد بود.

.....................................................................................................................

2)جونو(جيسن ريتمن) و سوئيني تاد(تيم برتون) را ديدم.جونو يك فيلم مستقل خيلي خوب با يك شخصيت محوري شاهكار است كه امكان ندارد فيلم را ببينيد و عاشق شخصيت‌اش نشويد.يك دختر شانزده ساله كه قد يك آدم سي ساله زندگي كرده و پختگي هر حركتش نشان از سال‌ها درست زندگي كردن دارد.جونو فيلم خيلي خوبي است اما من فيلم مستقل پارسال، يعني ليتل ميس سانشاين(جاناتان ديتن،والري فاريس) را به نمونه امسالي ترجيح مي‌دهم.

اما سوئيني تاد...يك شاهكار پنج ستاره كه به نظرم پخته ترين، كامل ترين و پيچيده ترين فيلم دنياي تيم برتون است.دنيايي كه حالا در فيلم آخر تيره و تار شده و ديگر خبر چنداني از نورهاي ابدي آفتاب بي لك در آن نيست و به جايش سرخي خون است كه جلب توجه مي‌كند.درباره فيلم يك دانه نقد نوشته‌ام كه پنج شنبه در هفته نامه رويداد روزنامه اعتماد چاپ مي‌شود.

.....................................................................................................................

3)هشت روز از لو رفتن DVD سنتوري گذشت(يادداشت خوب خسرو در اين باره كه تو روزنوشتش هست را حتما بخوانيد)تو اين مدت خيلي ها فيلم را تهيه كرده و ديدند.به نظرتان واقعا ديدن فيلم، آن هم تو اين موقعيت كار ناجوري است..؟يعني شماها فيلم را نديده ايد..؟

.....................................................................................................................

4)يك سكانس عاشقانه ديگر؛ در تابش ابدي يك ذهن بي لك(ميشل گوندري) وقتي كه كلمانتيان(كيت وينسلت) در ذهن عاشقش يعني جوئل(جيم كري) – وقتي كه تمام خاطراتش دارد از ذهن جوئل پاك مي‌شود - به او مي‌گويد ": مرا در مونتاك ملاقات كن"...و اين خود، شروع يك داستان ديگر است...

*ديالوگي از فيلم سنتوري(داريوش مهرجويي)

جشنواره فجر تمام شد.حالا مي شود درباره چيز‌هايي نوشت كه دوسشان داريم و برايمان مهم هستند.پس پايه باشيد و اين جا بياييد كه اگر نباشيد هيچ نوشته‌اي بدون حضور شما به درد بخور نخواهد بود و من را ...
.........................................................................................

فردا روز ولنتاين است.كاري به اين ندارم كه ايراني است يا نه؟ كه به سنت‌هاي ما مي‌خورد يا نه؟ همين كه اكثر مغازه‌هاي شهر پر شده از وسايلي كه عشاق به هم هديه ‌مي‌دهند، نشان مي‌دهد روز ولنتاين در جامعه ايراني و امروزي ما پذيرفته شده است.حتي كارخانه شكلات سازي آناتا هم روي اين قضيه حساب باز كرده و كلي برايش تبليغ كرده.اصلا چه اشكالي دارد؟همين كه يك روز وجود دارد تا يادمان بياورد عشق چه چيز با شكوهي است از همه چيز بهتر است.اين يادآوري چيز كمي نيست.آن هم براي ما آدم‌هاي امروزي كه ديگر مثل گذشته‌ها عاشق نمي شويم يا اگر بشويم از ته دل نمي‌شويم.فردا روز خوبي است.چون به ما مي گويد قدر عاشقي و عاشقيت را بدانيم.تجربه زندگي كه صحبتش را مي‌كنند از همين جاها مي آيد دوستان.
............................................................................................

هديه خيالي من به كسي كه نمي‌دانم كجا است و چه كار مي‌كند، سكانسي از درخت گلابي است.جايي كه آخرين ملاقات ميم و محمود نوجوان تبديل به ضيافتي عاشقانه مي‌شود.ضيافتي كه نشانه‌هايش گلوله برفي خورده به شيشه و جاي قطرات اشك روي نمد سپيد است؛ جاي دو چشم خيس.
بياييد شما هم يك سكانس عاشقانه اين‌جا بنويسيد.راه دوري نمي‌رود.قدر هم را بيشتر مي‌دانيم و مي‌فهميم كه چه قدر آدم‌هاي عاشقي بوده ايم و خودمان خبر نداشته‌ايم..

.
*ديالوگي از فيلم حس پنهان(مصطفي رزاق كريمي)

1)به ميمنت و مباركي بهمن فرمان آرا هم بعد از سامان مقدم و پريسا بخت آور فيلمش را از جشنواره بيرون كشيد.آتشكار محسن امير يوسفي كه از اول انتخاب نشد و بيش از نصف فيلم‌هاي جشنواره هم دچار اصلاحيه شده‌اند.سنتوري عزيز هم كه از جشنواره گذشته تا به حال رنگ پرده را به خود نديده است.دوران بسيار باشكوهي را از نظر آزادي‌هاي فرهنگي پشت سر مي‌گذاريم...!
2)كنعان(ماني حقيقي) و حس پنهان(مصطفي رزاق كريمي) يك بازيگر مشترك داشتند به نام محمد رضا فروتن.بازي فروتن در اولي عالي بود و در دومي بد.در اولي يك مرد ميانسال جا افتاده با كلي ريزه كاري بود و در دومي...
3)كنعان در بهترين حالت مي‌توانست شبيه يكي از فيلم‌هاي كلود سوته باشد.مثلا چيزهاي زندگي يا سزار و رزالي. يك درام چهار نفره با انبوهي جزئيات معطوف به طبقه متوسط و تجزيه و تحليل روابط انساني موجود در آن.اما خب فقط با نيت خوب نمي‌توان فيلم خوب ساخت.
4)پارسال همين موقع ها بهرام رادان در سنتوري(داريوش مهرجويي) بازي كرد و امسال در كنعان.آن كجا و اين كجا...؟
5)تا به حال كه بهترين فيلم ايراني جشنواره براي من نامه پگاه آهنگراني خطاب به امير قادري بوده.آن هم در روزگاري كه كسي حوصله ماجراجويي و كل كل ندارد.
6)استفاده از اسپانسر در حس پنهان نوبر است. و البته خود فيلم هم چيزي براي گفتن ندارد.ذكر گاف‌هاي فيلمنامه‌اي فيلم خود مثنوي هفتاد مني است كه نه شما حوصله اش را داريد و نه من.
7)پريشب تو يك موقعيت آشفته تصميم گرفتم كه ليلا(داريوش مهرجويي) را ببينم و غوطه ور بشم در تحمل و پذيرش شخصيت ليلا.يك سكانس فيلم به تمام جشنواره امسال مي‌ارزد.
8)پارسال تو جشنواره قبلي حامد احمدي با من و خسرو بود.اما امسال نيست.خيلي وقت هست كه ازش خبر ندارم.فقط مي‌خوام بهش بگم كه بي معرفت هستي اگر اين صفحه را بخواني به من يا خسرو زنگ نزني....لطفا.
9)در انتخابات درون حزبيه حزب دموكرات آمريكا هيلاري كلينتون در يك رقابت نزديك باراك اوباما را شكست داد.مثل اين كه قرار است دنيا كماكان به عقب نشيني اش ادامه دهد متاسفانه.
10) چه كسي گفته غر زدن كار بدي است...؟


*ديالوگي از فيلم ليلا(داريوش مهرجويي)